Степан Бандера.

Здесь его ждал агент КГБ Богдан Сташинский, наблюдавший за будущей жертвой с самого января. Орудие убийства — пистолет-шприц с цианистым калием — он спрятал в свёрнутой в трубку газете.
Всегда осторожный и бдительный, в тот день Степан Бандера отпустил телохранителей, прежде чем войти в подъезд, и те уехали. Поднявшись на третий этаж, лидер ОУН(б) узнал Сташинского — утром того же дня он видел его в церкви (будущий убийца тщательно следил за Бандерой на протяжении нескольких дней). На вопрос «Что вы здесь делаете?» незнакомец вытянул руку с газетным свёртком вперёд и выстрелил в область лица.
Богдан Сташинский впоследствии был арестован немецкими правоохранительными органами и признал себя виновным в гибели Ребета и Бандеры. 8 октября 1962 года против него начался громкий судебный процесс в Карлсруэ, по результатам которого агента КГБ приговорили к восьми годам строгого тюремного заключения. Отбыв 6 лет (за двойное убийство?! - ГЭ), убийца Бандеры исчез в неизвестном направлении.

п.16. Размещать темы и сообщения пропагандирующие отрицание или оправдание преступлений фашизма против человечества, совершенных в годы Второй мировой войны, в частности, преступлений, совершенных организацией " Ваффен - СС ", подчиненными ей структурами, теми, кто боролся против антигитлеровской коалиции и сотрудничали с фашистскими оккупантами, а также пропаганда неонацистской идеологии.

W marcu 1941 Stepan Bandera ze swoim współpracownikiem, szefem OUN-B w Generalnym Gubernatorstwie, Romanem Szuchewyczem utworzyli w porozumieniu z Abwehrą złożony z Ukraińców batalion „Nachtigall”, pod komendą niemiecką (ze strony ukraińskiej zastępcą dowódcy był Roman Szuchewycz).

Żona Bandery mieszkająca w Berlinie miała możliwość odwiedzania męża i przysyłania mu co dwa tygodnie paczek z żywnością i odzieżą.

Bandera został zatrzymany w Krakowie w areszcie domowym, a następnie wraz ze Stećką, Romanem Ilnyćkym i Wołodymyrem Stachiwem odesłany do Berlina. Tam wszyscy przebywając w warunkach aresztu domowego składali z wolnej stopy zeznania w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy[21]; Banderze pozostawiono prawo do noszenia broni... Podawane były różne daty osadzenia Bandery w Sachsenhausen. Sam Bandera podawał dwie daty: zima 1942/1943 lub rok 1943.

Według wspomnień Jewhena Stachiwa, w końcu 1941 (a więc w czasie pobytu Bandery i Stećki w więzieniu w Spandau) przywiózł on z Berlina pełniącemu obowiązki prowidnyka Mykole Łebediowi skierowany do niego list od Stepana Bandery. W dokumencie aresztowani członkowie prowodu OUN(b) mieli ostrzegać przed prowadzeniem jakichkolwiek akcji przeciw Niemcom, uznając je za szkodliwe i stwierdzić, że należy jakoś naprawić stosunki ukraińsko-niemieckie.

W Sachsenhausen Stepan Bandera przebywał do 27 września 1944 r., gdy uwięzieni przywódcy OUN(B) zostali zwolnieni przez Niemców z obozów koncentracyjnych. W grudniu 1944 roku Abwehra przerzuciła Banderę i Stećkę do Krakowa, gdzie wraz z Abwehrkommando 202 odprawili na sowieckie tyły grupę kurierów z Jurijem Łopatyńskim na czele. Zrzucony na spadochronie Łopatyński dotarł do Szuchewycza i przekazał mu milion rubli od Niemców oraz instrukcje Bandery dotyczące walki z Sowietami.

Opowiedział się przy tym za walką po stronie Niemiec "do końca, jakikolwiek by on był".

п.16. Запрещено размещать темы и сообщения пропагандирующие отрицание или оправдание преступлений фашизма против человечества, совершенных в годы Второй мировой войны, в частности, преступлений, совершенных организацией " Ваффен - СС ", подчиненными ей структурами, теми, кто боролся против антигитлеровской коалиции и сотрудничали с фашистскими оккупантами, а также пропаганда неонацистской идеологии.